Rozliczenie podatku z małżonkiem? Ile zwrotu może zająć komornik?

Podstawą egzekucji z nadpłaty i zwrotu podatku jest art. 9022 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, zgodnie z którym zajęcie nadpłaty i zwrotu podatku obejmuje wszelkie wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku istniejące w chwili zajęcia oraz powstałe po zajęciu. W myśl art. 92 § 3b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, który obowiązuje od 7 lipca 2022 r., istnienie solidarnej wierzytelności o zwrot nadpłaty podatku wynikającej z art. 92 § 3 Ordynacji podatkowej powoduje, że w przypadku zajęcia wierzytelności jednego z małżonków, zajęciem zostanie objęta również wierzytelność wspólna małżonków. Małżonkowie składając wspólne zeznanie w podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażają wolę łącznego opodatkowania swoich dochodów, co oznacza wszelkie konsekwencje z tego wynikające także te związane z prowadzeniem egzekucji wobec jednego z małżonków.

Od stycznia 2024 r. zmienią się limity zajęć komorniczych

Minimalne wynagrodzenie wynosi 3600 zł brutto, zatem kwota wolna od potrąceń wynosi 2700 zł. Jednak wzrost płacy minimalnej od stycznia 2024 r. spowoduje, że wzrośnie też wiele innych wskaźników powiązanych z płacą minimalną. Od 1 stycznia 2024 r. płaca minimalna wzrośnie do 4242 zł brutto, a kwota wolna od zajęcia komorniczego — do 3055 zł. W przypadku dłużników alimentacyjnych nie ma kwoty wolnej od potrąceń. Komornik może zabrać aż 60 proc. wynagrodzenia.

  • zarobki do 4242 zł brutto (3055 zł netto) – komornik nie zabierze nic z pensji,
  • zarobki od 4243 do 8484 zł brutto – komornik pobierze środki przekraczające pensję minimalną,
  • zarobki powyżej 8484 zł brutto (6111 zł netto) – komornik pobierze połowę wynagrodzenia.

Przedawnienie długów w 2023 r.

Zgodnie z prawem i ogólnie panującymi zasadami wierzyciel (czyli osoba, której jesteśmy coś dłużni) ma prawo domagać się zapłaty swojej należności. Nie może jednak robić tego w nieskończoność, Kodeks cywilny przewiduje bowiem coś takiego jak przedawnienie roszczeń majątkowych. Roszczenia to możliwość domagania się od konkretnego podmiotu lub grupy podmiotów określonego zachowania się (działania lub zaniechania), przez które należy rozumieć wszystkie roszczenia związane z interesami majątkowymi wierzyciela, zazwyczaj wyrażane w sumie pieniężnej. Przykładowo roszczeniem majątkowym będzie żądanie zapłaty kwoty wynikającej z faktury albo zapłatyzaległego wynagrodzenia za pracę.

Następuje to w sytuacjach, gdy wierzyciel nie próbował wyegzekwować od klienta zaległych należności. Prawo przewiduje tu określony czas, jaki musi opłynąć. Co więcej, raz bieg przedawnienia długu może zostać wstrzymany, jeśli rozpocznie się mediacja, dług zostanie zaakceptowany lub zostanie wniesiona sprawa do sądu. Co najważniejsze, ignorowanie wiadomości, prób kontaktu wierzyciela nie jest sposobem na przedawnienie długu. Zapisy o podjętych próbach kontaktu będą wykorzystane w sądzie, więc pożyczkobiorca będzie musiał spłacić zobowiązanie. Jeśli jednak pożyczkodawca nie będzie się kontaktować, już po kilku latach dojdzie do przedawnienia się długu. Sam fakt przedawnienia długu nie oznacza, że ten nagle zniknął. Sąd ma prawo całkowicie uchylić zobowiązanie, jeśli wniesie się sprawę do sądu. Tu od 2018 roku obowiązują przepisy przyśpieszające cały ten proces. Przedawnienie następuje o wiele szybciej. Pomimo przeterminowania długu, sąd wciąż może nakazać jego spłatę, powołując się na „względy słuszności”. Należy jednak zaznaczyć, że dzieje się to niezmiernie rzadko. Z zasady sąd uznaje przedawnienie długu. Jeszcze do 2018 roku maksymalny czas przedawnienia mógł wynosić nawet 10 lat. Teraz jest to skrócone do 6 lat, choć najwięcej długów przedawnia się już po 3 latach. Początek biegu przedawnieniasię długów rozpoczyna się od daty, na którą wyznaczono spłatę długu (ew. datę podjęcia próby odzyskania pieniędzy). Nieco inaczej wygląda sprawa długów podatkowych – tu uwzględnia się datę końca roku kalendarzowego, w którym mają być one zapłacone. Z zasady data przedawnienia jest wyznaczana na kilka lat po rozpoczęciu biegu przedawnienia, choć przeterminowanie prawnie następuje na koniec roku kalendarzowego. Należy jednak pamiętać o tym, że czas oczekiwania jest zależny od rodzaju długu.

Do długów, które ulegają przedawnieniu zaliczają się:

Mandat- przedawnia się po 1 roku,
Roszczenia z tytułu umowy przewozu oraz przedwstępnej umowy – przedawniają się po 1 roku,
Roszczenia przedsiębiorcy z tytułu nieopłaconej faktury – przedawniają się po 2 latach,
Roszczenia wynikające z tytułu umowy sprzedaży – przedawniają się po 2 latach,
Roszczenia dostawcy z tytułu dostarczenia dostawy – przedawniają się po 2 latach,
Roszczenia z tytułu umowy o dzieło – przedawniają się po 2 latach licząc od dnia oddania dzieła,
Roszczenia za usługi telekomunikacyjne – przedawniają się po 2 latach,
Debet na koncie – przedawnia się po 2 latach, jeśli dotyczy wszelkich roszczeń związanych z umową rachunku bankowego. Termin przedawnienia co do zasady biegnie od daty, w której trzeba było spłacić debet.
Należności z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej – przedawniają się po 3 latach,
Należności z tytułu kary umownej przewidzianej w umowie pomiędzy kontrahentami – przedawnia się po 3 latach,
Dług za niezapłaconą bądź niezwróconą kaucję, przedpłatę bądź zaliczkę – przedawnia się po 3 latach.
Roszczenia z tytułu umowy o pracę – przedawniają się po 3 latach od dnia, gdy pracodawca powinien dokonać wypłaty wynagrodzenia.
Roszczenia z tytułu umowy ubezpieczeniowej – przedawniają się po 3 latach.
Zobowiązania z tytułu umowy kredytu czy pożyczki – ich przedawnienie liczone jest od dnia, w którym powstał obowiązek spłaty pożyczki lub kredytu – wtedy dług przedawnia się po 3 latach.
Zadłużenie z tytułu czynszu – przedawnia się po 3 latach,
Zadłużenie na karcie kredytowej – przedawnia się po 3 latach,
Zobowiązania podatkowe – przedawniają się po 3 latach, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał dany obowiązek podatkowy. Dotyczy to zobowiązania powstającego na skutek doręczenia decyzji z wysokością podatku przez urząd skarbowy. Uwzględnia się tu m.in. podatek od nieruchomości,
Zobowiązania podatkowe – przedawniają się w ciągu 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności danego podatku. Tu uwzględnia się podatki powstające z mocy prawa, czyli m.in. podatek dochodowy, VAT czy podatek od czynności cywilnoprawnych,
Długi spadkowe – przedawniają się po 6 latach od ich powstania, jeśli wierzyciel nie podejmie się żadnych kroków, aby wyegzekwować zapłatę,
Inne roszczenia, jakie są stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu bądź innej instytucji powołanej do rozpoznawania spraw tego rodzaju – przedawniają się po 6 latach.

źródło: https://www.gazetaprawna.pl/firma-i-prawo/artykuly/9275740,przedawnienie-dlugow-w-2023-r-kiedy-konczy-sie-mozliwosc-dochodzenia.html

Ile komornik może zabrać z wypłaty? Dłużnicy muszą uważać, nowe limity już od 1 lipca 2023

Od soboty 1 lipca w życie wchodzi nowa stawka płacy minimalnej, a wraz z nią nowe limity dotyczące zajęć komorniczych. Dobra wiadomość dla dłużników jest taka, że wraz ze wzrostem płacy minimalnej, rośnie kwota wolna od zajęcia. Sumy różnią się jednak w zależności od charakteru zadłużenia, ale także i od tego, w jakim wymiarze czasu pracy jesteśmy zatrudnieni.
Od 1 stycznia płaca minimalna w Polsce została ustalona na poziomie 3490 zł brutto, czyli 2709 zł netto. Zaś od 1 lipca kwota pensji minimalnej to już 3600 zł brutto, czyli 2784 zł netto. Wskazane sumy to nie tylko kwoty najniższej pensji, ale również limity, które obowiązywać będą komornika.
Zgodnie z prawem komornik egzekwujący zadłużenie, musi zostawić na koncie dłużnika równowartość najniższej krajowej obowiązującą w danym roku podatkowym. Kwota wolna od zajęcia komorniczego różni się natomiast w przypadku osób zatrudnionych na pół lub ćwierć etatu, które zarabiają powyżej minimalnej krajowej. Wówczas kwota wolna od zajęcia komorniczego to kolejno 50 proc. i 25 proc. płacy minimalnej.
Natomiast to, ile komornik może zająć z naszej pensji, wchodząc na nasze konto, zależy od danej sytuacji. Praktyka jest różna w zależności od danej sytuacji:
100 proc. pensji komornik może zająć w wypadku wypłaty z pracy świadczonej na podstawie umowy zlecenia czy umowy o dzieło,60 proc. pensji komornik zajmie bez względu na wysokość wypłaty i dzieje się to w wypadku, gdy zadłużenie powstało w wyniku niepłacenia alimentów,50 proc. pensji komornik ma prawo zająć, gdy zarabiamy dwukrotność płacy minimalnej, a zadłużenie powstało z innych przyczyn.
Takie zasady zajęć komorniczych oznaczają, że komornik nie zabierze niczego, jeśli zarabiamy akurat kwotę wyznaczoną przez płacę minimalną. Jeśli jednak zarabiamy ponad kwotę płacy minimalnej, komornik ma prawo zabrać „nadliczbowe” pieniądze. Zasada ta jednak nie ma mocy w przypadku zadłużonych z tytułu niepłacenia alimentów – ci niezależnie od zarobków stracą 60 proc. wypłaty, a do dyspozycji zostanie im 40 proc. reszty. Co więcej, w przypadku alimenciarzy kwota wolna od zajęcia nie obowiązuje.
Warto także wspomnieć przypadek osób poniżej 26. roku życia. Ci, nawet jeśli zarabiają w oparciu o umowę o dzieło czy umowę zlecenie, mogą zachować wypłatę w wysokości płacy minimalnej. Dzieje się tak, ponieważ dostają tę pensję wolną od podatku. Oznacza to, że kwota wolna od zajęcia jest dla nich równa kwocie płacy minimalnej.

Komornik – Fakty i mity, prawa i obowiązki

Z pewnością spotkałeś się z twierdzeniem, że praca komornika jest niezwykle niewdzięcznym zawodem. Utarte przekonania oraz bezmyślnie powtarzane mity utrwalają wizerunek komornika jako osoby, która bezdusznie odbiera majątek niewinnych ludzi.. Wbrew obiegowej opinii, komornik sądowy jest zobowiązany do przestrzegania przepisów prawa oraz etyki zawodowej. W szczególności musi przestrzegać zasad bezstronności, rzetelności, uczciwości, poszanowania prawa oraz tajemnicy zawodowej. Komornik nie może być stroną w sprawie, w której wykonuje swoje obowiązki. Nie może działać na szkodę stron ani korzystać z sytuacji, w której pełni swoje obowiązki, dla osiągnięcia korzyści majątkowej. Musi działać przede wszystkim w taki sposób, aby zapewnić stronom postępowania równe traktowanie i ochronę ich praw.
Kiedy mówimy o rzetelnym komorniku?
Istnieje wiele mitów na temat komorników i ich działalności.

Mit 1: Komornik może zabrać wszystko, co ma dłużnik.

Fakt: Komornik może zabrać jedynie rzeczy, które należą do dłużnika i są wymienione w nakazie zapłaty. Nie może zająć rzeczy, które należą do osób trzecich lub są wymienione w ustawie jako niepodlegające zajęciu, np. przedmioty osobiste, narzędzia pracy, środki transportu niezbędne do wykonywania pracy itp.

Mit 2: Komornik może wejść do mieszkania dłużnika bez jego zgody.

Fakt: Komornik może wejść do mieszkania dłużnika tylko w obecności policji i pod warunkiem że dłużnik nie chce lub nie może otworzyć drzwi. W przeciwnym wypadku komornik może wejść do mieszkania tylko za zgodą dłużnika lub po uzyskaniu nakazu sądu.

Mit 3: Komornik może zająć wszystkie pieniądze, jakie dłużnik ma na koncie bankowym.

Fakt: Komornik może zająć jedynie pieniądze należące do dłużnika, które są nadwyżką ponad kwotę określoną w ustawie jako kwota wolna od zajęcia.

Pamiętaj! Komornik działa zgodnie z literą prawa, na podstawie zasady etyki zawodowej.

Zmiany w opłatach od zabezpieczenia w drodze egzekucji komorniczej.

Ministerstwo Sprawiedliwości chce zachęcić wierzycieli do korzystania z zabezpieczenia roszczeń w drodze egzekucji, wprowadziło więc stałą opłatę – 300 zł od takiego wniosku. Potem komornik może otrzymać od wierzyciela 10 proc. wartości mienia objętego zabezpieczeniem, ale pod warunkiem, że jego działania będą skuteczne. Chodzi o zmiany, które obowiązują od 15 kwietnia tego roku, a zostały wprowadzone pakietem nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego i m.in. ustawy z 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych. W tej ostatniej regulacji zmieniono m.in. art. 31, wprowadzając opłatę stałą od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, ma ona wynosić 300 złotych. Z kolei zgodnie z pkt. 2 w razie wykonania zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, komornik ma pobierać od wierzyciela opłatę stosunkową w wysokości 10 proc. wartości mienia objętego zabezpieczeniem. Opłata ta podlega zmniejszeniu o 300 zł opłaty stałej. Do tej pory zgodnie z tym przepisem obowiązywała opłata stosunkowa od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w wysokości 5 proc. wartości świadczenia, które ma podlegać zabezpieczeniu. 

Przedawnienie długu a egzekucja komornicza

Komornik sądowy to organ, który podejmuje działania mające na celu wyegzekwowanie z majątku dłużnika należności dla wierzyciela. W ramach postępowania egzekucyjnego wykonuje on jedynie orzeczenie sądu i nie ma prawa oceniać zasadności obowiązku objętego tytułem wykonawczym (wyrokiem, postanowieniem, nakazem zapłaty).

Komornik może prowadzić egzekucję między innymi z wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, rachunków bankowych, a także ruchomości i nieruchomości. By wykonać obowiązek i zająć poszczególne składniki majątku, stosuje on przewidziane przepisami prawa środki przymusu. Egzekucja jest przymusem, ale warto pamiętać, że następuje dopiero wówczas, gdy mimo wydania sądowego tytułu wykonawczego dłużnik nie spłaca długu.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami roszczenia przedawniają się, co do zasady, po upływie 6 lat, w niektórych przypadkach po upływie roku, 2 lub 3 lat.

Jednak, aby odpowiedzieć na pytanie czy dług u komornika się przedawnia podkreślić należy, że w sytuacji, gdy sprawa trafiła do sądu i sąd wydał wyrok czy nakaz zapłaty, to wierzyciel, bez względu na charakter swojego roszczenia, ma 6 lat na to, by złożyć do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji. Po tym terminie tytuł egzekucyjny przedawni się i wierzyciel nie będzie mógł już zwrócić się do komornika o ściągnięcie długu.

Nie oznacza to jednak, że dojdzie do przedawnienia w sytuacji, gdy komornik będzie prowadził przeciwko dłużnikowi egzekucję przez 6 lat i nic nie wyegzekwuje. W okresie od dnia wszczęcia postępowania egzekucyjnego do dnia jego zakończenia bieg przedawnienia ulega bowiem zawieszeniu. Dłużnik nie ma więc co liczyć, że prędzej czy później, ze względu na niemożność wyegzekwowania należności, dojdzie do przedawnienia komorniczego i zamknięcia jego sprawy. Jeśli komornik podejmie decyzję o umorzeniu egzekucji z powodu jej bezskuteczności, zacznie biec nowy 6-letni okres przedawnienia tytułu egzekucyjnego. Jeżeli przed upływem tych 6 lat wierzyciel ponownie skieruje do komornika wniosek o egzekucję, to komornik od nowa będzie prowadził postępowanie.

Tym samym do przedawnienia tytułu wykonawczego może dojść w sytuacji, gdy wierzyciel nie zdecyduje się na skierowanie sprawy do postępowania egzekucyjnego we właściwym terminie lub po przeprowadzeniu bezskutecznego postępowania egzekucyjnego skieruje sprawę do ponownej egzekucji z uchybieniem terminowi przedawnienia.

Takie niedopatrzenie może być niestety kosztowne. Wierzyciel nie dość, że nie uzyska zaspokojenia wierzytelności to zostanie dodatkowo obciążony przez komornika opłatą wynoszącą 10% egzekwowanego świadczenia.

Kwota wolna od potrąceń z emerytury od 1 marca 2023 roku

Przy ściąganiu długów niealimentacyjnych, czyli np. kredytów, jednorazowo można zająć maksymalnie 25 procent emerytury brutto. Jeśli jednak chodzi o długi alimentacyjne, zajęte może zostać nawet 60 proc. kwoty brutto świadczenia.

Drugim limitem jest kwota wolna od potrąceń, czyli to, co mimo działań komornika, musi zostać z emerytury. Kwoty te podlegają corocznej waloryzacji.

Od 1 marca 2023 roku w przypadku egzekwowania należności niealimentacyjnych, kwota wolna od potrąceń i egzekucji wynosi 1125,26 zł. Z kolei w przypadku sum egzekwowanych na pokrycie należności alimentacyjnych wynosi 681,97 zł, a w przypadku potrącenia z tytułu opłat za pobyt osób uprawnionych do świadczeń m.in. w zakładach opiekuńczo leczniczych czy domach pomocy społecznej wynosi 272,78 zł.

Ile komornik może zabrać przedsiębiorcy? – odpowiada Komornik Sądowy dla Warszawy Woli i Bemowa w Warszawie

Samozatrudnienie to często droga do niezależności, ale może ono również sprawić, że przedsiębiorca zostanie sam ze swoimi problemami. Jest to szczególnie trudne, kiedy dojdzie już do egzekucji komorniczej. Komornik nie może jednak zająć całego majątku osoby samozatrudnionej. Właśnie dlatego dobrze jest wiedzieć, co może zabrać komornik, podczas swoich działań.
Co może zająć komornik przedsiębiorcy?
Komornik może zająć większość przedmiotów materialnych dłużnika, które powinny pokryć wartość jego zadłużenia. Zajęcie komornicze ma bowiem na celu odzyskanie pełni należności, które dłużnik winien jest wierzycielowi. Mówiąc krótko, komornik może zająć większość rzeczy, które będą w stanie pokryć dług. Podstawowymi drogami egzekwowania długu, czyli tym, co komornik zajmuje w pierwszej kolejności, są najczęściej konta bankowe i źródła dochodu.
Warto wspomnieć, że majątek przedsiębiorcy samozatrudnionego, który prowadzi firmę jednoosobową, traktowany jest na równi z jego majątkiem osobistym. Oznacza to, że sprawa komornika, a jednoosobowej działalności gospodarczej często zrównuje się z majątkiem prywatnym danej osoby. W takiej sytuacji nie ma znaczenie rozdział kont na prywatne i firmowe, ponieważ dla komornika są one jednakowo istotne.
Oznacza to, że oprócz majątku firmowego, dłużnik może stracić również swój prywatny. Przykładowo, jeśli zajęcie wypłaty nie będzie wystarczające, komornik może odebrać samozatrudnionemu przedsiębiorcy prywatny luksusowy samochód, jeśli takowy on posiada, ponieważ nie jest to przedmiot niezbędny do wykonywania zawodu.
Czego komornik nie może zabrać przedsiębiorcy?
Warto pamiętać, że komornik nie może odebrać przedsiębiorcy zupełnie wszystkiego. Przede wszystkim, zajęcie komornicze nie może obejmować przedmiotów niezbędnych do pracy. Wyjątkiem od tej reguły są jednak ruchomości i nieruchomości o wartości, która przekracza standardową rynkową.
Oznacza to więc, że samozatrudniony przedsiębiorca, który pracuje jako mechanik samochodowy, będzie mógł zatrzymać podstawowy zestaw narzędzi, ponieważ bez nich nie będzie mógł wykonywać swojego zawodu.
Oprócz tego warto pamiętać, że komornik sądowy nie może zająć przedmiotów, które stanowią obiekty kultu religijnego. Jest to o tyle istotne, że zasada ta działa, nawet kiedy przyjąć, że majątek prywatny dłużnika jest równoznaczny z firmowym.
Ile komornik może zabrać przedsiębiorcy z osobistego majątku?
Przyjmując, że relacja samozatrudnienia i działań komornika oznacza ingerencję również w sytuację prywatną przedsiębiorcy, warto pamiętać o zagrożeniu całego jego dobytku. Co do zasady, komornik sądowy może i powinien zająć majątek dłużnika, który odpowiada całości zadłużenia oraz wszystkim odsetkom.
Są jednak pewne ograniczenia, jeśli chodzi o możliwości komornika. To jak przebiega zajęcie konta przez komornika, może potencjalnie wyglądać jak zabieranie dokładnie całego majątku osoby, ale w rzeczywistości dłużnikowi należy zostawić podstawowe środki do życia. Oznacza to, że nawet zajmując konto bankowe, komornik musi na nim pozostawić odpowiednio wysoką kwotę wolną od zajęcia komorniczego. Jest ona ustalana procentowo na podstawie aktualnego najniższej pensji krajowej. To samo dotyczy niektórych zasiłków.
Ile komornik może zabrać przedsiębiorcy z konta firmowego?
Skupiając się jednak w szczególności na bankowym koncie firmowym przedsiębiorcy, nie znajduje się ono w tak dobrej sytuacji. Podczas egzekucji komorniczej przedsiębiorcy, służbowe konto bankowe może okazać się pierwszym miejscem, gdzie komornik będzie szukał środków finansowych. Niezależnie od tego, w jakiej walucie jest konto przedsiębiorcy, środki na nim zawarte mogą pozostać przejęte w całości. Nie ma tu również zastosowania żadna z wymienionych kwot wolnych od zajęcia.
Przy egzekucji komorniczej w przypadku samozatrudnionego przedsiębiorcy, należy więc pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Przede wszystkim, jeśli jest to firma jednoosobowa, jej właściciel oprócz majątku formowego, będzie odpowiadał również swoimi prywatnymi środkami. Warto jednak pamiętać, że w procesie egzekucyjnym komornik nie może zabrać dokładnie wszystkich środków, ponieważ musi on postawić osobie kwotę minimalną, która zwolniona jest od zajęcia. Mówiąc o majątku prywatnym, komornik nie może również zająć należności takich jak np. trzynasta emerytura. Jednak poza tym wszystkim, blokując bankowe konto firmowe dłużnika, komornik może zająć je dokładnie w całości

Przeszukanie mieszkania przez komornika – artykuł poleca Komornik Warszawa Wola Bemowo Michał Mitoń

Przeszukiwanie mieszkania przez komornika owiane jest nutą grozy, panuje przekonanie, że jest to pogwałcenie prawa do wolności. Komornik sądowy działa jednak zgodnie z prawem, a zakres jego działań jest szczegółowo opisany w kodeksie postępowania cywilnego oraz w ustawach o komornikach sądowych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie, które nie należy do dłużnika?
Komornik nie ma prawa dokonać egzekucji nieruchomości, która nie należy do dłużnika, egzekutor nie może nakazać eksmisji z mieszkania, by przejąć nieruchomość i doprowadzić do sprzedaży i pokrycia długów. Może natomiast mieszkanie nienależące do dłużnika przeszukać, to są dwie różne kwestie, które bywają mylone ze sobą.
Komornik ma prawo do dostępu do każdej nieruchomości, w której mogą znajdować się przedmioty majątkowe dłużnika, co znaczy, że poza mieszkaniem, dłużnik ma prawo przeszukać także piwnicę, komórkę lokatorską czy strych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie, pod nieobecność dłużnika?
Jeśli komornik chce przeprowadzić przeszukanie mieszkania, a w nieruchomości znajdują się tylko osoby trzecie, to nie może on przeprowadzić przymusowego przeszukania mieszkania. Może natomiast przeszukać mieszkanie, jeśli w domu nie ma nikogo, nawet dłużnika. Warto pamiętać o tym, że komornik ma jedynie obowiązek poinformować dłużnika o przeprowadzeniu egzekucji, nie ma jednak obowiązku informować dłużnika o tym, kiedy nastąpi przeszukanie mieszkania. Wynika to z faktu, że po informacji, dłużnik mógłby zataić dobra majątkowe przed komornikiem.
Jak wygląda przeszukanie mieszkania przez komornika?
Komornik sądowy zobowiązany jest do poinformowania o wszczęciu procesu egzekucyjnego. Może on zarządzić otworzenie mieszkania oraz przeszukać inne pomieszczenia i schowki dłużnika. Jeśli komornik nie znalazłby żadnych przedmiotów majątkowych, które mógłby zająć w ramach spłaty zobowiązania, może on przeszukać także odzież dłużnika. Dodatkowo egzekutor musi przeprowadzić wywiad z dłużnikiem na temat jego majątku. Nie ma podstaw, do obaw, że komornik od razu zajmie mieszkanie, jest to ostateczność. To, co komornik zajmuje w pierwszej kolejności to wynagrodzenie za pracę i ruchomości.
Czego nie może zająć komornik w mieszkaniu?
Komornik sądowy w celu likwidacji długów może przeprowadzić egzekucję z ruchomości, ze zwierząt, z wynagrodzenia, z nieruchomości, a nawet z akcji czy udziałów w spółce. Nie może jednak zająć takich rzeczy, jak:
żywność,
opał,
materiały naukowe,
narzędzia i przedmioty potrzebne do wykonywania zawodu,
sprzęt AGD niezbędny do życia, jak: pralka, lodówka,
papiery osobiste,
ubrania, pościel.
Nie ma potrzeby do obaw, egzekutor nie może pozostawić dłużnika bez środków do życia, prócz tego komornik nie może zająć niektórych świadczeń socjalnych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie bez zapowiedzi?
Komornik sądowy nie może wszcząć procesu egzekucyjnego bez wiedzy dłużnika, jednak nie ma obowiązku informowania o tym, kiedy nastąpi przeszukanie. Egzekutor działa wedle prawa, zgodnie z art. 814. kodeksu postępowania cywilnego komornik ma obowiązek poinformować dłużnika o zamiarze egzekucji, ale nie o zamiarze przeszukania mieszkania. Fakt zawiadomienia musi zostać udokumentowany. Ponadto komornik może przeszukać mieszkanie tylko po otrzymaniu decyzji prezesa sądu rejonowego.
Co się stanie, jak nie wpuszczę komornika?
Dłużnik ma obowiązek wpuścić komornika do domu. W przypadku niewpuszczenia egzekutora może on wezwać ślusarza, by przeprowadził przymusowe otwarcie lokalu, w skrajnych przypadkach może wejść do mieszkania w towarzystwie policji.
Inaczej wygląda sytuacja, kiedy w mieszkaniu znajdują się osoby trzecie, jak współlokatorzy czy małżonek dłużnika. Osoby trzecie nie mają obowiązku wpuszczać komornika.
Jak postępować podczas egzekucji komorniczej?
Podczas oględzin mieszkania należy zachować spokój, dłużnik jest zobowiązany przyjąć dłużnika, komornik prędzej czy później i tak przeszuka mieszkanie. Żeby przeszukiwanie mieszkania przeszło szybko i skutecznie, wskazana jest współpraca z komornikiem, niech dłużnik mówi, które przedmioty majątkowe należą do niego, nie powinno się zatajać żadnych informacji przed egzekutorem. Fałszywe zeznania dotyczące stanu majątkowego grożą karą grzywny do dwóch tysięcy złotych.
Dłużnik nie powinien utrudniać komornikowi sądowemu pracy, niewłaściwe zachowanie lub utrudnianie dochodzenia może skutkować wydaleniem dłużnika z nieruchomości na czas jej przeszukiwania, a jeśli dłużnik nie dostosuje się do polecenia, może zostać ukarany grzywną wysokości do tysiąca złotych.
O czym należy pamiętać przy egzekucji komorniczej?
Nieznajomość prawa szkodzi, warto znać swoje prawa jako osoby zadłużonej. Jeśli dłużnik uważa, że egzekucja komornicza odbyła się niezgodnie z prawem, może on złożyć skargę w tej sprawie. Przysługuje mu prawo do dochodzenia swoich spraw w sprawie postępowania egzekucyjnego.
Warto też mieć na uwadze, że błędy w trakcie egzekucji się zdarzają. Podczas przeszukiwania mieszkania pod nieobecność domowników, komornik sądowy może zabrać rzeczy, które nie należą do dłużnika, a do innych członków rodziny. Te przedmioty zostaną niezwłocznie zwrócone, ponieważ komornik ma prawo zatrzymywać tylko przedmioty dłużnika.