Autor: Komornik Warszawa

Samozatrudnienie to często droga do niezależności, ale może ono również sprawić, że przedsiębiorca zostanie sam ze swoimi problemami. Jest to szczególnie trudne, kiedy dojdzie już do egzekucji komorniczej. Komornik nie może jednak zająć całego majątku osoby samozatrudnionej. Właśnie dlatego dobrze jest wiedzieć, co może zabrać komornik, podczas swoich działań.
Co może zająć komornik przedsiębiorcy?
Komornik może zająć większość przedmiotów materialnych dłużnika, które powinny pokryć wartość jego zadłużenia. Zajęcie komornicze ma bowiem na celu odzyskanie pełni należności, które dłużnik winien jest wierzycielowi. Mówiąc krótko, komornik może zająć większość rzeczy, które będą w stanie pokryć dług. Podstawowymi drogami egzekwowania długu, czyli tym, co komornik zajmuje w pierwszej kolejności, są najczęściej konta bankowe i źródła dochodu.
Warto wspomnieć, że majątek przedsiębiorcy samozatrudnionego, który prowadzi firmę jednoosobową, traktowany jest na równi z jego majątkiem osobistym. Oznacza to, że sprawa komornika, a jednoosobowej działalności gospodarczej często zrównuje się z majątkiem prywatnym danej osoby. W takiej sytuacji nie ma znaczenie rozdział kont na prywatne i firmowe, ponieważ dla komornika są one jednakowo istotne.
Oznacza to, że oprócz majątku firmowego, dłużnik może stracić również swój prywatny. Przykładowo, jeśli zajęcie wypłaty nie będzie wystarczające, komornik może odebrać samozatrudnionemu przedsiębiorcy prywatny luksusowy samochód, jeśli takowy on posiada, ponieważ nie jest to przedmiot niezbędny do wykonywania zawodu.
Czego komornik nie może zabrać przedsiębiorcy?
Warto pamiętać, że komornik nie może odebrać przedsiębiorcy zupełnie wszystkiego. Przede wszystkim, zajęcie komornicze nie może obejmować przedmiotów niezbędnych do pracy. Wyjątkiem od tej reguły są jednak ruchomości i nieruchomości o wartości, która przekracza standardową rynkową.
Oznacza to więc, że samozatrudniony przedsiębiorca, który pracuje jako mechanik samochodowy, będzie mógł zatrzymać podstawowy zestaw narzędzi, ponieważ bez nich nie będzie mógł wykonywać swojego zawodu.
Oprócz tego warto pamiętać, że komornik sądowy nie może zająć przedmiotów, które stanowią obiekty kultu religijnego. Jest to o tyle istotne, że zasada ta działa, nawet kiedy przyjąć, że majątek prywatny dłużnika jest równoznaczny z firmowym.
Ile komornik może zabrać przedsiębiorcy z osobistego majątku?
Przyjmując, że relacja samozatrudnienia i działań komornika oznacza ingerencję również w sytuację prywatną przedsiębiorcy, warto pamiętać o zagrożeniu całego jego dobytku. Co do zasady, komornik sądowy może i powinien zająć majątek dłużnika, który odpowiada całości zadłużenia oraz wszystkim odsetkom.
Są jednak pewne ograniczenia, jeśli chodzi o możliwości komornika. To jak przebiega zajęcie konta przez komornika, może potencjalnie wyglądać jak zabieranie dokładnie całego majątku osoby, ale w rzeczywistości dłużnikowi należy zostawić podstawowe środki do życia. Oznacza to, że nawet zajmując konto bankowe, komornik musi na nim pozostawić odpowiednio wysoką kwotę wolną od zajęcia komorniczego. Jest ona ustalana procentowo na podstawie aktualnego najniższej pensji krajowej. To samo dotyczy niektórych zasiłków.
Ile komornik może zabrać przedsiębiorcy z konta firmowego?
Skupiając się jednak w szczególności na bankowym koncie firmowym przedsiębiorcy, nie znajduje się ono w tak dobrej sytuacji. Podczas egzekucji komorniczej przedsiębiorcy, służbowe konto bankowe może okazać się pierwszym miejscem, gdzie komornik będzie szukał środków finansowych. Niezależnie od tego, w jakiej walucie jest konto przedsiębiorcy, środki na nim zawarte mogą pozostać przejęte w całości. Nie ma tu również zastosowania żadna z wymienionych kwot wolnych od zajęcia.
Przy egzekucji komorniczej w przypadku samozatrudnionego przedsiębiorcy, należy więc pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Przede wszystkim, jeśli jest to firma jednoosobowa, jej właściciel oprócz majątku formowego, będzie odpowiadał również swoimi prywatnymi środkami. Warto jednak pamiętać, że w procesie egzekucyjnym komornik nie może zabrać dokładnie wszystkich środków, ponieważ musi on postawić osobie kwotę minimalną, która zwolniona jest od zajęcia. Mówiąc o majątku prywatnym, komornik nie może również zająć należności takich jak np. trzynasta emerytura. Jednak poza tym wszystkim, blokując bankowe konto firmowe dłużnika, komornik może zająć je dokładnie w całości

Przeszukiwanie mieszkania przez komornika owiane jest nutą grozy, panuje przekonanie, że jest to pogwałcenie prawa do wolności. Komornik sądowy działa jednak zgodnie z prawem, a zakres jego działań jest szczegółowo opisany w kodeksie postępowania cywilnego oraz w ustawach o komornikach sądowych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie, które nie należy do dłużnika?
Komornik nie ma prawa dokonać egzekucji nieruchomości, która nie należy do dłużnika, egzekutor nie może nakazać eksmisji z mieszkania, by przejąć nieruchomość i doprowadzić do sprzedaży i pokrycia długów. Może natomiast mieszkanie nienależące do dłużnika przeszukać, to są dwie różne kwestie, które bywają mylone ze sobą.
Komornik ma prawo do dostępu do każdej nieruchomości, w której mogą znajdować się przedmioty majątkowe dłużnika, co znaczy, że poza mieszkaniem, dłużnik ma prawo przeszukać także piwnicę, komórkę lokatorską czy strych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie, pod nieobecność dłużnika?
Jeśli komornik chce przeprowadzić przeszukanie mieszkania, a w nieruchomości znajdują się tylko osoby trzecie, to nie może on przeprowadzić przymusowego przeszukania mieszkania. Może natomiast przeszukać mieszkanie, jeśli w domu nie ma nikogo, nawet dłużnika. Warto pamiętać o tym, że komornik ma jedynie obowiązek poinformować dłużnika o przeprowadzeniu egzekucji, nie ma jednak obowiązku informować dłużnika o tym, kiedy nastąpi przeszukanie mieszkania. Wynika to z faktu, że po informacji, dłużnik mógłby zataić dobra majątkowe przed komornikiem.
Jak wygląda przeszukanie mieszkania przez komornika?
Komornik sądowy zobowiązany jest do poinformowania o wszczęciu procesu egzekucyjnego. Może on zarządzić otworzenie mieszkania oraz przeszukać inne pomieszczenia i schowki dłużnika. Jeśli komornik nie znalazłby żadnych przedmiotów majątkowych, które mógłby zająć w ramach spłaty zobowiązania, może on przeszukać także odzież dłużnika. Dodatkowo egzekutor musi przeprowadzić wywiad z dłużnikiem na temat jego majątku. Nie ma podstaw, do obaw, że komornik od razu zajmie mieszkanie, jest to ostateczność. To, co komornik zajmuje w pierwszej kolejności to wynagrodzenie za pracę i ruchomości.
Czego nie może zająć komornik w mieszkaniu?
Komornik sądowy w celu likwidacji długów może przeprowadzić egzekucję z ruchomości, ze zwierząt, z wynagrodzenia, z nieruchomości, a nawet z akcji czy udziałów w spółce. Nie może jednak zająć takich rzeczy, jak:
żywność,
opał,
materiały naukowe,
narzędzia i przedmioty potrzebne do wykonywania zawodu,
sprzęt AGD niezbędny do życia, jak: pralka, lodówka,
papiery osobiste,
ubrania, pościel.
Nie ma potrzeby do obaw, egzekutor nie może pozostawić dłużnika bez środków do życia, prócz tego komornik nie może zająć niektórych świadczeń socjalnych.
Czy komornik może przeszukać mieszkanie bez zapowiedzi?
Komornik sądowy nie może wszcząć procesu egzekucyjnego bez wiedzy dłużnika, jednak nie ma obowiązku informowania o tym, kiedy nastąpi przeszukanie. Egzekutor działa wedle prawa, zgodnie z art. 814. kodeksu postępowania cywilnego komornik ma obowiązek poinformować dłużnika o zamiarze egzekucji, ale nie o zamiarze przeszukania mieszkania. Fakt zawiadomienia musi zostać udokumentowany. Ponadto komornik może przeszukać mieszkanie tylko po otrzymaniu decyzji prezesa sądu rejonowego.
Co się stanie, jak nie wpuszczę komornika?
Dłużnik ma obowiązek wpuścić komornika do domu. W przypadku niewpuszczenia egzekutora może on wezwać ślusarza, by przeprowadził przymusowe otwarcie lokalu, w skrajnych przypadkach może wejść do mieszkania w towarzystwie policji.
Inaczej wygląda sytuacja, kiedy w mieszkaniu znajdują się osoby trzecie, jak współlokatorzy czy małżonek dłużnika. Osoby trzecie nie mają obowiązku wpuszczać komornika.
Jak postępować podczas egzekucji komorniczej?
Podczas oględzin mieszkania należy zachować spokój, dłużnik jest zobowiązany przyjąć dłużnika, komornik prędzej czy później i tak przeszuka mieszkanie. Żeby przeszukiwanie mieszkania przeszło szybko i skutecznie, wskazana jest współpraca z komornikiem, niech dłużnik mówi, które przedmioty majątkowe należą do niego, nie powinno się zatajać żadnych informacji przed egzekutorem. Fałszywe zeznania dotyczące stanu majątkowego grożą karą grzywny do dwóch tysięcy złotych.
Dłużnik nie powinien utrudniać komornikowi sądowemu pracy, niewłaściwe zachowanie lub utrudnianie dochodzenia może skutkować wydaleniem dłużnika z nieruchomości na czas jej przeszukiwania, a jeśli dłużnik nie dostosuje się do polecenia, może zostać ukarany grzywną wysokości do tysiąca złotych.
O czym należy pamiętać przy egzekucji komorniczej?
Nieznajomość prawa szkodzi, warto znać swoje prawa jako osoby zadłużonej. Jeśli dłużnik uważa, że egzekucja komornicza odbyła się niezgodnie z prawem, może on złożyć skargę w tej sprawie. Przysługuje mu prawo do dochodzenia swoich spraw w sprawie postępowania egzekucyjnego.
Warto też mieć na uwadze, że błędy w trakcie egzekucji się zdarzają. Podczas przeszukiwania mieszkania pod nieobecność domowników, komornik sądowy może zabrać rzeczy, które nie należą do dłużnika, a do innych członków rodziny. Te przedmioty zostaną niezwłocznie zwrócone, ponieważ komornik ma prawo zatrzymywać tylko przedmioty dłużnika.

Truizmem jest, że dochodzenie należności od dłużników nie może przekraczać granic prawa. Uporczywe kontakty telefoniczne, e-maile, listy, SMS-y, wizyty w domach i miejscu pracy, zastraszanie dłużników – takie działania skłoniły prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów do postawienia zarzutów naruszenia zbiorowych interesów konsumentów pewnej spółce windykacyjej.
Na kanwie sprawy PCP powstaje pytanie, co tak naprawdę wolno windykatorom. I czy, kierując się rzekomo interesem dłużników, firmy mogą wielokrotnie przypominać im o zadłużeniu wszelkimi możliwymi środkami. A może to, że dłużnik zaczyna się czuć osaczony i lęka się odebrać telefon lub otworzyć osobie pukającej do drzwi, to jednak wynik działań bezprawnych?
Przede wszystkim ważne jest rozróżnienie, kim tak naprawdę jest windykator. To pracownik firmy windykacyjnej, z którą umowę zawarł wierzyciel. Jego zadaniem jest nakłonienie dłużnika do dobrowolnej spłaty zobowiązania. Gdy to się nie udaje, sprawa trafia do sądu, a potem do komornika. Ten jest funkcjonariuszem publicznym i wolno mu więcej – np. zajmować wynagrodzenia, środki na rachunkach bankowych, ruchomości lub nieruchomości.
Działalność windykacyjna ma zostać szczegółowiej uregulowana. Przygotowywany jest przez resort sprawiedliwości projekt ustawy o windykacji i zawodzie windykatora. Zakłada on wprowadzenie zezwoleń dla firm i licencji dla osób zajmujących się taką działalnością. Windykatorami mają być osoby, które ukończyły 24 lata, są osobami niekaranymi, o nieposzlakowanej opinii oraz z ukończonym kursem obejmującym podstawy prawa. Windykatorzy nie będą mogli być sami wpisani do rejestru dłużników. Za prowadzenie windykacji bez licencji ma grozić do dwóch lat pozbawienia wolności.
Czynności nie będą mogły być prowadzone wobec osób niepełnosprawnych intelektualnie, niewidomych lub słabowidzących czy seniorów powyżej 75. roku życia – pod groźbą kary do dwóch lat więzienia. Projekt przewiduje też zakaz stosowania jakichkolwiek środków i zachowań, które mogłyby mieć charakter agresywny, w tym związanych ze stosowaniem przemocy, gróźb lub wprowadzających inną osobę w błąd. Firmom naruszającym te zasady ma grozić kara finansowa do 500 tys. zł.

Eksmisja posiadacza naszego mieszkania nie jest wcale prosta. Nie można przeprowadzić jej samodzielnie, ponieważ choćby próby jej dokonania mogą zostać surowo ukarane. Pozostało nam, jako właścicielom nieruchomości, skierować sprawę do sądu. Jeśli tego nie zrobimy, to nie możemy w ogóle rozmawiać o eksmisji i możemy jedynie liczyć, iż lokator okaże się miły i sam się wyprowadzi. Oczywiście warto, szczególnie dla wynajmującego, dogadać się polubownie z najemcą, aby osiągnąć odpowiedni skutek szybciej i z poniesionymi mniejszymi stratami. W końcu pozbycie się niechcianego lokatora pozwoli na wynajem innemu najemcy lub sprzedaż nieruchomości za rynkową cenę.
Gdy sąd wyda orzeczenie, w którym nakaże najemcy opuszczenie nieruchomości. Gdy z sukcesem otrzymamy takie orzeczenie, możemy już je przedstawić najemcy. Jeśli najemca nadal nie chce się wyprowadzić, to z orzeczeniem zaopatrzonym w klauzulę wykonalności wynajmujący kieruje swe kroki do komornika. To właśnie komornik ma tę możliwość faktycznej eksmisji najemcy.
Postępowanie sądowe, od złożenia pozwu do wydania przez sąd orzeczenia, może trwać kilka dobrych miesięcy. To jednak nadal jeszcze nie stanowi problemu, oprócz kosztów, jakie poniesie właściciel nieruchomości w związku, chociażby z koniecznością uiszczania czynszu, bądź mediów. Komornik natomiast ma związane ręce, ponieważ lokali socjalnych i pomieszczeń tymczasowych brakuje. Zatem fizycznie nie ma gdzie przeprowadzić najemcy. W Polsce nie ma możliwości przeprowadzenia eksmisji na ulicę. Zatem to kolejny czas niezbędny do ostatecznego pozbycia się najemcy, a więc i kolejne koszty dla wynajmującego.W wyjątkowych sytuacjach eksmisja może zostać przeprowadzona do noclegowni. Następuje to jedynie wtedy, gdy eksmitowanemu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego, czy pomieszczenia tymczasowego.
Odmienna jest natomiast sytuacja przy najmie okazjonalnym. Procedura eksmisji przy najmie okazjonalnym jest szybsza i prostsza z pozoru. Zamiast długiego postępowania sądowego mamy wypis aktu notarialnego obejmującego oświadczenie najemcy o poddaniu się rygorowi egzekucji co do opróżnienia i wydania lokalu. Z tym dokumentem wraz z załącznikami, należy udać się do sądu po nadanie klauzuli wykonalności. Jeśli wszystkie elementy najmu okazjonalnego będą zachowane, to sąd nada klauzulę nawet w ciągu kilku dni. Jeżeli oświadczenie osoby trzeciej, iż przyjmie najemcę po ustaniu stosunku najmu, będzie aktualne, to komornik przeprowadzi eksmisję do wskazanego lokalu. Nieaktualne oświadczenie powoduje powstanie patowej sytuacji, uniemożliwiającej przeprowadzenie eksmisji.

Ruszyły wypłaty dodatku węglowego, w związku z czym wiele osób zastanawia się, czy uzyskane dofinansowanie na ogrzewanie może zająć komornik lub organ egzekucji administracyjnej? Ustawodawca określił to jasno. Dodatek węglowy to jednorazowe dofinansowanie o wartości 3 tys. złotych dla ogrzewających gospodarstwa domowe węglem. Dodatek przysługuje każdemu, bez względu na dochody. Jedynym warunkiem otrzymania dofinansowania jest złożenie odpowiedniego wniosku oraz wcześniejszy wpis do rejestru CEEB. Wnioski o dodatek węglowy można składać w urzędzie gminy osobiście lub online przez platformę ePUAP. Osoby, które chcą jeszcze złożyć wnioski o dodatek węglowy mają czas do 30 listopada 2022 r. W ustawie o dodatku węglowym obejmującymi zasadniczą materię, ustawodawca dokonał zmiany w innych ustawach. Między innymi zmiany te dotyczą zwolnienia spod egzekucji sądowej i administracyjnej dodatku węglowego. I tak w odniesieniu do egzekucji sądowej, zgodnie z art. 7 ustawy o dodatku węglowym: W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.5) ) w art. 833 § 6 otrzymuje brzmienie: „§ 6. Nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych, zasiłki dla opiekunów, świadczenia z pomocy społecznej, świadczenia integracyjne, świadczenie wychowawcze, świadczenie dobry start, jednorazowe świadczenie, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz. U. z 2020 r. poz. 1329), rodzinny kapitał opiekuńczy, o którym mowa w ustawie z dnia 17 listopada 2021 r. o rodzinnym kapitale opiekuńczym (Dz. U. poz. 2270), dofinansowanie obniżenia opłaty rodzica za pobyt dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna, o którym mowa w art. 64c ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2022 r. poz. 1324 i 1383), dodatek osłonowy, o którym mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1 i 202), oraz dodatek węglowy, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. Poz. 1692).” Zatem podobnie, jak świadczenia socjalne np. 500 plus i alimenty, tak i dodatek węglowy nie podlega egzekucji komorniczej, ani administracyjnej. Oznacza to, że nie może być zajęty przez organy egzekucyjne, nawet jeśli wpływa na zajęty decyzją sądu rachunek bankowy. Ponadto dodatek węglowy został również wyłączony spod egzekucji na rachunku bankowym dłużnika, zobowiązanego (art. 890 § 11 Kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 80 § 2a pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479 i 1301)

Miejscem służącym zwykle do przechowywania kosztowności, ważnych dokumentów, papierów wartościowych czy po prostu gotówki jest skrytka bankowa. To rodzaj depozytu służącego głównie do trzymania wartościowych przedmiotów. Skrytki są zamykane na klucz, który przekazywany jest osobie wynajmującej ją, a drugi klucz przechowywany jest w banku. Do otwarcia wymagane są dwa klucze, aby nikt niepowołany nie mógł tego zrobić. Czy jednak w szczególnych sytuacjach dostęp do skrytki bankowej i jej zawartości może mieć komornik? dostęp do skrytki bankowej mają wyłącznie osoby, które ją wynajmują i mają do niej klucz. Jednak zdarza się, w wyjątkowych sytuacjach, że bank udostępnia taką skrytkę służbom prowadzącym postępowanie karne przeciwko najemcy. Może to być Służba Celna, Służba Graniczna, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) czy Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA). Również komornik działający na podstawie sądowego tytułu egzekucji ma prawo do zajęcia skrytki. Komornik nie działa na własną rękę. Egzekucję prowadzi na podstawie tytułu wykonawczego wydanego przez sąd. To wierzyciel dochodzący swoich roszczeń wskazuje składniki majątku, z jakich komornik może prowadzić egzekucję. Jeśli wierzyciel ten wskaże skrytkę bankową, to komornik ma prawo ją zająć. Dysponuje bowiem prawem do egzekucji wszystkiego, co wchodzi w skład majątku dłużnika, a nie jest wyłączone z niej przepisami ustawy. Komornik może zapytać dłużnika, czy ten ma skrytkę bankową. Jeśli tak, musi o tym powiedzieć i może ona zostać zajęta. Wystarczy, że wystosuje oficjalne pismo o tym do banku. Może również zapytać instytucję o to, czy dana osoba ma w nim swoją skrytkę depozytową. Dłużnik może dysponować skrytką w polskim lub zagranicznym banku. Czy komornik ma prawo do zajęcia jej poza granicami Polski? Tak, na podstawie obowiązujących umów międzynarodowych. Zanim komornik będzie mógł uzyskać dostęp do skrytki bankowej, musi wysłać do banku pismo o nałożeniu blokady na daną osobę – posiadacza skrytki. Wówczas bank nie będzie mógł już wpuścić takiej osoby do sejfu do czasu zdjęcia blokady.

Krajowy Rejestr Zadłużonych jest ogólnodostępnym, jawnym i bezpłatnym rejestrem, prowadzonym w systemie teleinformatycznym przez Ministra Sprawiedliwości, w którym ujawnia się dane dotyczące dłużników niewypłacalnych, dłużników zagrożonych niewypłacalnością lub dłużników, wobec których umorzono bezskuteczną egzekucję.

Wśród celów, dla których stworzono Krajowy Rejestr Zadłużonych, wskazuje się:

zapewnienie wierzycielom bieżącego dostępu do akt postępowań restrukturyzacyjnych oraz upadłościowych za pośrednictwem Internetu, zapewnienie transparentności postępowań restrukturyzacyjnych i upadłościowych, przyspieszenie i usprawnienie postępowań restrukturyzacyjnych i upadłościowych oraz zwiększenie ich efektywności, zwiększenie stopnia zaspokajania wierzycieli w postępowaniach upadłościowych, zwiększenie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.

W Krajowym Rejestrze Zadłużonych ujawnia się informacje dotyczące:

1. osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, wobec których są albo były prowadzone: postępowania restrukturyzacyjne oraz postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli,
   postępowania upadłościowe lub wtórne postępowania upadłościowe,
   postępowania zakończone prawomocnym orzeczeniem zakazu prowadzenia działalności gospodarczej lub pełnienia określonej funkcji zarządczej lub nadzorczej,
   postępowania w przedmiocie uznania orzeczenia o wszczęciu zagranicznego postępowania upadłościowego,

2.wspólników osobowych spółek handlowych, którzy ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem, jeżeli ogłoszono upadłość spółki, wszczęto wtórne postępowanie upadłościowe wobec spółki lub oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki z uwagi na fakt, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarczał na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarczał jedynie na zaspokojenie tych kosztów,

3. osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, wobec których umorzono postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego, sąd, naczelnika urzędu skarbowego albo dyrektora oddziału ZUS z uwagi na fakt, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych albo wydatków egzekucyjnych,
4. dłużników alimentacyjnych, którzy zalegają ze spełnieniem tych świadczeń za okres dłuższy niż 3 miesiące.

Zakres informacji ujawnianych w Krajowym Rejestrze Zadłużonych różni się w zależności od rodzaju sprawy, w związku z którą dokonano wpisu do Rejestru. Niezależnie od rodzaju sprawy, każdorazowo ujawnia się:

imię i nazwisko albo firmę/nazwę dłużnika, miejsce zamieszkania albo siedzibę dłużnika, a także jego adres, PESEL albo numer KRS dłużnika, a w przypadku ich braku inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację, Numer Identyfikacji Podatkowej, jeżeli osoba albo jednostka organizacyjna ma taki numer, informacje dotyczące sprawy stanowiącej podstawę wpisu do Krajowego Rejestru Zadłużonych.

Dostęp do informacji zawartych w Krajowym Rejestrze Zadłużonych uzyskać może każda zainteresowana osoba, za pośrednictwem strony internetowej krz.ms.gov.pl.

Komornik sądowy w ramach wykonywanych obowiązków jest funkcjonariuszem publicznym. Wobec tego przysługują mu specjalne uprawnienia, jakich nie ma np. windykator terenowy. Zgodnie z przepisami komornik sądowy może wejść do mieszkania albo domu dłużnika. Taka jest zasada.
A co, jeśli osoba zadłużona uniemożliwi albo znacząco utrudni komornikowi wejście do mieszkania? Komornik sądowy może w takiej sytuacji przybrać do pomocy Policję. Jeżeli nadal osoba dłużnika nadal nie będzie reagowała na polecenia i nie otworzy drzwi dobrowolnie to komornik sądowy będzie mógł zarządzić przymusowe przeszukanie pomieszczeń. Wykona to za uprzednim skorzystaniem z usług ślusarza, który umożliwi wejście komornika sądowego do mieszkania w asyście Policji.
Musisz wiedzieć, że wszystkie koszty powstałe w związku z przymusowym wejściem komornika do mieszkania zostaną przerzucone na dłużnika. Ogólnie to osoba dłużnika ponosi wszystkie koszty związane z dochodzeniem roszczeń. Jeśli chodzi natomiast o egzekucję w miejscu zamieszkania osoby zadłużonej to tutaj komornik co do zasady zawiadamia o tym, że ma zamiar dłużnika odwiedzić. Podaje się wówczas datę oraz godzinę wizyty. Dłużnik powinien być wówczas obecny w miejscu zamieszkania i umożliwić komornikowi nieograniczony dostęp do izb (pomieszczeń) w danym lokalu. Nie jest to jednak obligatoryjne. Może się zatem okazać, że dłużnik zostanie zaskoczony wizytą komornika. Komornik może wejść do wynajmowanego mieszkania osoby zadłużonej. Wynika to z faktu, że organ egzekucyjny dokonuje wizyty w miejscu zamieszkania osoby zadłużonej, a więc w lokalu, który wcale nie musi stanowić jej własności. Zamysłem ustawodawcy było to, aby przeszukać przez komornika pomieszczenia zajmowane przez dłużnika w poszukiwaniu wartościowych przedmiotów, które mogłyby stanowić przedmiot egzekucji. Za takie uznać można np. sprzęt AGD, RTV czy biżuterię.
Właściwie nie ma możliwość, aby uniemożliwić organowi egzekucyjnemu wejście do domu osoby zadłużonej. Komornik, który działa na podstawie ważnego tytułu wykonawczego może wejść do domu osoby będącej dłużnikiem. Nie trzeba tutaj specjalnych pozwoleń itp. dokumentów. Wszystko odbyć się może w ramach aktywnie prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

W okresie zaraz po spłacie komornika istnieje bardzo mała szansa na zaciągnięcie nowego zobowiązania finansowego. Dzieje się tak, ponieważ w BIK-u, czyli w Biurze Informacji Kredytowej widnieją wpisy o niespłaconych zobowiązaniach. Przed udzieleniem kredytu każdy bank zaznajamia się z BIK-iem klienta. Informacja o długach w przeszłości jest często przyczyną odmowy udzielenia zobowiązania, ale niekoniecznie musi. W niektórych przypadkach zaciągnięcie kredytu tuż po zakończeniu postępowania komorniczego jest możliwe.
Wciąż prowadzona egzekucja komornicza praktycznie uniemożliwia zaciągnięcie kredytu w jakiejkolwiek instytucji finansowej. Zakończone postępowanie komornicze także negatywnie wpływa na zdolność kredytową. 5 lat po zakończeniu postępowania komorniczego w BIK-u takiej osoby widnieją informacje o egzekucji i opóźnieniach w spłacie, które mocno szkodzą potencjalnemu kredytobiorcy. Taka osoba może napotkać trudności w korzystaniu z usług banków. Istnieją jednak firmy pożyczkowe udzielające finansowania podmiotom objętym egzekucją komorniczą. Korzystają z nich podmioty, które nie posiadają wzorowej historii kredytowej.
Po jakim czasie od zakończenia postępowania komorniczego można wziąć kredyt?

Zaciągniecie kredytu bądź pożyczki po zakończonej egzekucji komorniczej, nie jest niemożliwe. W BIK-u przez 5 lat od momentu spłaty i zamknięcia rachunku kredytowego widnieją wpisy o niespłaconych zobowiązaniach. Od momentu, gdy minie 5 lat od zwrotu zadłużenia, które zarejestrowano w BIK, wpis zostaje wykreślony i klient może starać się o dofinansowanie na normalnych zasadach.

Spłacony komornik a kredyt hipoteczny – co warto wiedzieć? Uzyskanie kredytu na mieszkanie wymaga od klienta posiadania odpowiednio wysokiej zdolności i pozytywnej historii w BIK-u. Żaden bank nie udzieli kredytu osobie, wobec której toczy się postępowanie komornicze. Informacje o opóźnieniach czy zakończonym postępowaniu komorniczym również mocno obniżają szanse. Po upływie 5 lat od zakończenia postępowania komorniczego klient ma jednak czyste konto. Wszystkie informacje o długach znikają i jeśli tylko jego bieżąca zdolność kredytowa będzie na to pozwalała, może zaciągnąć kredyt hipoteczny. Dopiero co spłacony komornik a kredyt hipoteczny nie idą w parze. Z innym rodzajem finansowania, np. z kredytem gotówkowym kwestia może wyglądać nieco inaczej. Nisko kwotowy kredyt gotówkowy przyznawany jest na mniej restrykcyjnych zasadach niż kredyt hipoteczny. Możliwe więc, że osoba, która niedawno spłaciła komornika, otrzyma od banku kredyt gotówkowy (nawet wcześniej niż po upływie 5 lat). Wszystko jednak zależy od polityki danej instytucji finansowej.

Każdy komornik działa na podstawie tytułu wykonawczego. Niemal zawsze w egzekucji pochodzi on od sądu. We wskazanym dokumencie sąd stwierdza, że osoba X winna jest osobie Y określoną kwotę pieniędzy. Oznaczenie dłużnika następuje poprzez wymienieni jego imienia i nazwiska (ewentualnie nazwy, jeśli mamy do czynienia z podmiotami innymi niż osoby fizyczne). Dodatkowe na tytule wykonawczy podaje się również numer PESEL. W ten sposób pomyłka jest praktycznie niemożliwa i osoby o tym samym imieniu i nazwisku co dłużnik nie powinny się obawiać działań komornika sądowego.

Zapewne już się domyślasz jak komornik dowiaduje się o Twoim miejscu zatrudnienia. Jeśli wykonujesz pracę na podstawie umowy o pracę albo umowy zlecenia to komornik szybko namierzy Twojego pracodawcę. Standardem jest, że komornicy wysyłają do ZUS zapytanie w zakresie takim, czy dana osoba wskazana z imienia i nazwiska oraz PESEL jest ubezpieczona. A jeśli tak, to u jakiego pracodawcy. Nic się nie ukryje. Jeśli Twój pracodawca zgłosił Cię do ubezpieczenia społecznego to na pewno komornik szybko ustali, że pracujesz, a nawet gdzie pracujesz.

Kolejnym etapem egzekucji z wynagrodzenia za pracę będzie wysłanie przez komornika pisma do pracodawcy. Zawierać ono będzie żądanie zajęcia wynagrodzenia za pracę pracownika i wypłaty wynagrodzenia do rąk komornika. Oczywiście podlega to stosownym ograniczeniom, a komornik nie może zając dłużnikowi wszystkich pieniędzy, które zarabia w oparciu o umowę o pracę. Zasadniczo w przypadku zlecenia jest tak samo, chociaż tutaj pracownik będący dłużnikiem powinien poinformować komornika, że osiągane dochody ze zlecenia stanowią jego wyłączne źródło utrzymania.

Jeśli jesteś w trakcie egzekucji i odchodzisz z pracy to pojawia się zwykle pytanie i wątpliwość: kiedy komornik dowie się o nowej pracy? Właściwie można powiedzieć, że to zależy. Przede wszystkim od tego jak bardzo aktywny w postępowaniu egzekucyjnym jest komornik jak i sam wierzyciel. Wszystko bowiem zależy od tego jak szybko komornik zwróci się do ZUS z ponownym zapytaniem dotyczącym Twojej osoby. Może to zrobić samodzielnie, a zwykle trochę to trwa. Jednak może zwrócić się z wnioskiem do ZUS także na prośbę wierzyciela. W takiej sytuacji do namierzenia Twojego nowego miejsca pracy może dojść dosyć szybko.

Tutaj powstaje jeszcze inny problem. Otóż odchodząc ze starego miejsca pracy (jeśli pracowałeś na umowę o pracę) otrzymujesz świadectwo pracy. W tym dokumencie zawierane są informacje między innymi o zajęciach komorniczych. W ten sposób nowy pracodawca dowiaduje się, że w poprzedniej pracy był z tym problem, a komornik zajmował Twoje wynagrodzenie.